*Χαρά Κόκκιου
Χωρίς τίτλο ή castle or die
– Πώς μια λέξη τόσο πλήρης σε κομματιάζει;
– Λευκό τετράγωνο κάτω δεξιά
– Πώς φτιάχνεις και χαλάς την ουσία;
– Τα πιόνια μετατρέπονται σε κομμάτια που έχουν αιχμαλωτιστεί. Αυτό δεν είναι αλήθεια.
– Πόσο αξίζουν τα κομμάτια;
– Ένα πιόνι αξίζει 1.
– Κι ο βασιλιάς; Πόσο κοστίζει ο βασιλιάς;
– Ο βασιλιάς είναι απείρως πολύτιμος.
– Να τον βάλεις στην κορυφή του λόφου.
– Γιατί;
– Για να τον βλέπουν όλοι και να πυροβολούν. Το αίμα θα χυθεί παντού. Θα καλύψει τη σκακιέρα.
– Και μετά;
– Πάτα το ρολόι.
– Μα κοίτα τους δείκτες — δείχνουν προς τα κει.
– Πριν κατέβεις, φόρα τη μάσκα.
Η σκακιέρα γυρίζει, τα κομμάτια τσακίζονται, φοράω τη μάσκα και κολυμπάω ανάμεσα σε θραύσματα, το σώμα χτίζεται με μνήμες τελικά, o τόπος χτίζεται με λέξεις, μα εγώ φοράω μια μάσκα που καλύπτει και τα μάτια και βυθίζομαι μαζί τους χωρίς κανείς να με βλέπει, ούτε εγώ βλέπω — πώς γεννιέται μια ιδέα; Πώς γίνεσαι δημιουργός; Πίσω από τη μάσκα η ελευθερία κυνηγά την αλήθεια, “and nothing breaks like a heart,” η μάσκα μπαίνει στο τρένο, μπαίνει μαζί της ένα τραγούδι που σε κόβει βαθιά και σου αφήνει ουλή, “things fall apart, but nothing breaks like a heart” και μια τζαζ φωνή από τσιγάρο που μένει για πάντα, γιατί η μυρωδιά δεν ξεχνιέται — τόσο που αυτή τη φωνή σχεδόν τη μυρίζω και το τρένο προσπερνάει,
μόνο μπλεγμένα χρώματα και ο απόηχος από αυτό το εκκωφαντικό σφύριγμα που το παίρνει ο αέρας, όπως όταν σου κορνάρουν δυνατά και φεύγουν· ίσα ίσα που σου φτύνουν έναν τρόμο απειλής που φεύγει ακόμα πιο δύσκολα κι από τη μυρωδιά ενός τσιγάρου που έχει πια γίνει φωτιά. Το τρένο σφυρίζει, τρέχει και το δάκρυ κόλλησε εκεί ψηλά στις βλεφαρίδες, δεν κατεβαίνει, μόνο κολλάει και περιμένει το μάτι που αντιστέκεται. Ο κόσμος μπορεί να σε πληγώσει μου έλεγες κάποτε στην Αριζόνα, ανοιχτά παράθυρα και οι κάκτοι δίπλα, σχεδόν τους πιάνω, μια ελεγεία του πράσινου στο καφέ, θα λιώσω το μαύρο σε άσπρο φόντο, χάνοντας το περίγραμμα, φτιάχνοντας μια αφαίρεση. Τα τα τα,
“And high and dry, the desert wind / Is blowing, is blowing / Remember what you said to me?”
To παράθυρο σπάει τη σιωπή, αλλά όλα τα ρουφάει το φως, κρατώντας αρραγή την ομορφιά της συνείδησης, της συνειδητοποίησης ότι ακριβώς αυτή είναι, ήταν πλέον, μια στιγμή ευτυχίας που εξαϋλώθηκε και το δάκρυ τελικά κύλησε για να θρηνήσει το χαμό της, γιατί ο θάνατος είναι πίσω από κάθε λέξη, είναι ο άγγελος της αβύσσου και φοβάσαι να πας εκεί, φοβάσαι αυτό τον ίλιγγο της κατηφόρας, σαν ποταμός θα έρθει και θα σβήσει κάθε χρώμα, θα σε σβήσει κι εσένα μαζί. Όχι, αυτές οι απειλές δεν είναι πραγματικές. Θα αφήσει όμως σχήματα κι αναπνοές, γραμμές που λικνίζονται, κάθε ανάσα θα αφήνει πίσω της την ύλη, κάθε ανάσα θα σε πηγαίνει όλο και πιο κοντά στην ουσία, κάθε ανάσα θα σε φέρνει πιο κοντά στη συντριβή.
Ο χρόνος έχει μηδενιστεί και σύνορα πια δεν υπάρχουν, το αεροπλάνο πέφτει, “ο ήλιος ανεβαίνει κατεβαίνει μέσα στο κρανίο μου, τα άστρα λάμπουν μέσα στο μυαλό μου” (παράφραση από: Ν. Καζαντζάκης, Ασκητική,), πώς βάζω τάξη στην αναρχία; Ταξίδεψε, μου είπες, μάθε ν’ αγωνιάς, να στέκεσαι μπροστά στην άβυσσο, ο πόνος είναι η μόνη πραγματικότητα· έτσι είπες, και τότε σ’ αγάπησα απ’ την αρχή. Γιατί έσπασες το γυαλί, αυτό το γυαλί του ουρανοξύστη γύρω μου και πάνω μου και το κορμί μου πληγώθηκε αλλά χωρίς έλεος, κοιτάζοντας μπροστά στο θαμπό γυαλί είδα τη λύτρωση, στάθηκα γυμνή και την κύκλωσα, κοίταξα την άβυσσο κατάματα μέχρι να δω το φως, και ξαφνικά, όλα ξαναρχίζουν,
«Well, there’s broken silence / By thunder crashing in the dark (crash in the dark) / And this broken record / Spin endless circles in the bar (spin ’round in the bar)».
– Οι στρατιώτες δε γυρίζουν πίσω.
– Δε με νοιάζουν οι στρατοί, χρόνος, χώρος κι αρμονία, είναι η συνταγή.
– Ένας ιππότης στο χείλος είναι αμυδρός.
– Τι λες; Ο βασιλιάς είναι νεκρός.
*Η Χαρά Κόκκιου διδάσκει Φιλοσοφία στο Tulane University των Η.Π.Α, συγγραφέας της μονογραφίας Erôs, Song, and Philosophy in Plato: Toward a Synthesis of a Cultural Ideal. Lanham, MD: Lexington Books, 2020 καθώς και του πειραματικού θεατρικού έργου «Monroe Gang» or «The Vendictive Beauty», εκδόσειςΦεγγίτης, 2021.
