Christina Papaioannou is an Athens-based visual artist from Thessaloniki, Greece.
She holds an Integrated Master’s degree from Athens School of Fine Arts. In 2019 she received the MATAROA Award for upcoming artists at 4th Art Thessaloniki International Contemporary Art Fair. Her work has been exhibited in Greece, Cyprus, London and Mallorca and is included in private collections.
Her debut solo exhibition titled “Let the Lion talk”, took place at Sianti Gallery, Athens, curated by art historian Thanassis Moutsopoulos.
Μία ακόμα νέα ελληνίδα δημιουργός παρουσιάζεται στο ΄΄Θραύσμα΄΄, γεμάτη με αναζητήσεις για την εικαστική δημιουργία μετά την Ζωγραφική, το τέλος των δομών και το χάος της πληροφορίας ως μέσο αισθητικής έκφρασης, η Χριστίνα Παπαϊωάννου κατασκευάζει ένα δικό της παιχνιδότοπο που παράδοση και μετανεωτερικότητα αλληλοκαλύπτονται χωρίς φόβο. Στην ιστοσελίδα μας θα παρουσιάσουμε δημιουργίες της που εκτέθηκαν στην φετινή Art Athina k από την πρόσφατη ατομική της έκθεση στην Βιέννη με τίτλο TimeTravels.
VISIT HER SPACE ON https://www.christinapapaioannou.com/
Digital k Physical εμπνεύσεις και δημιουργίες καθορίζουν το έργο σου. Μοιάζει με μια post σουρεαλιστική παιχνιδούπολη. Μίλησε μας για τις κύριες επιρροές που έχει η δημιουργία σου, τι θες επίσης να εκφράσεις μέσα από αυτήν.
Η ψηφιακή κουλτούρα, οι χαοτικές δομές, οι ημιτελής αφηγήσεις, η Ιστορία της Τέχνης και η μνήμη, σε συνάρτηση με τον ορυμαγδό πληροφορίας που αδυνατεί να αφομοιωθεί ώστε να μετατραπεί σε γνώση, υπήρξαν το ερέθισμα που μου δημιούργησε την ανάγκη της διαχείρισης αυτού του χαώδους υλικού, μετουσιώνοντας το σε εικαστικό έργο.
Το internet έχει ισοπεδώσει τις ιστορικές ιεραρχίες της τέχνης. Με μία απλή αναζήτηση στο Google μπορεί κανείς να βρει έναν πίνακα της Ολλανδικής Αναγέννησης, ένα μοντερνιστικό γλυπτό ή ένα emoji. Θέλω να αντικατοπτρίσω αυτή την ισοπέδωση, την αμεσότητα και την ευκολία ανάκτησης εικόνας στη δουλειά μου.
Θα χαρακτήριζα τα έργα μου “άτλαντες γεγονότων” οι οποίοι γίνονται αφορμή για στοχασμό επάνω στο πέρασμα του χρόνου και την συγχώνευση προηγούμενων εικαστικών παραδόσεων με την σύγχρονη κατανάλωση της εικόνας.
Παράλληλα, αυτά τα υβριδικά σενάρια μπορούν να λειτουργήσουν και ως ενδοσκόπηση των εσωτερικών διαλόγων, καθώς αρθρώνονται σε μία μη κρυπτογραφημένη γλώσσα που καλεί τον θεατή να την συντάξει και να την ερμηνεύσει από την αρχή, σαν ένα ψυχολογικό τεστ.
Δώσε μας μια παρουσίαση των συλλογών έργων που έχεις ως τώρα εκθέσει, τα διαφορετικά μηνύματα αλλά κ τεχνοτροπίες που θεωρείς ότι τα διακρίνουν.
Η δουλειά μου διακρίνεται από την αποσπασματικότητα της γραφής της η οποία δανείζεται τρόπους από την γενεαλογία του κολάζ, τις ποικίλες ζωγραφικές τεχνοτροπίες (η συνύπαρξη των οποίων στο ίδιο κάδρο υπήρξε ανυπέρβλητο καλλιτεχνικό ταμπού, μέχρι πολύ πρόσφατα ακόμη) και την χρήση αναρίθμητων ετερόκλητων εικόνων.
Υπάρχουν κάποιες σειρές/θεματικές με τις οποίες ασχολούμαι σταθερά ανά διαστήματα, ασχέτως με το τι άλλο project τυχαίνει να δουλεύω, όπως η σειρά “Superelic” στην οποία χρησιμοποιώ μορφές που από την μυθολογία και την αρχαιότητα, ή η σειρά “Vessels” με την οποία εξερευνώ αγγεία.
Στην εποχή της κλιματικής καταστροφής, των τεχνολογικών μεταλλάξεων της φύσης κ των ειδών και της ταυτόχρονης συνδεσιμότητας του πλανήτη, ποιες είναι οι προκλήσεις για ένα νέο δημιουργό, οι ευκαιρίες αλλά και τα προβλήματα;
Σίγουρα το περιβάλλον στο οποίο καλούμαστε να δημιουργήσουμε είναι βεβαρημένο. Αλλά πότε δεν ήταν? Ίσως με εξαίρεση την δεκαετία των φαινομενικά ξέγνοιαστων 90’s, όλη η ιστορία της τέχνης εκτυλίσσεται εν μέσω διαρκών αναβρασμών, πολέμων και αλλαγών.
Το ίντερνετ είναι ένα πολύτιμο εργαλείο, η καλλιτεχνική κοινότητα είναι πλέον παγκόσμια, ο διάλογος είναι πιο αυτόνομος από ποτέ και η επικοινωνία του καλλιτέχνη με το κοινό απολύτως αδιαμεσολάβητη. Tο Διαδίκτυο έχει εκδημοκρατίσει την πρόσβαση στην τέχνη με τις online πλατφόρμες να καταργούν την αποκλειστικότητα των παραδοσιακών ιδρυμάτων τέχνης.
Αυτό που έχει αλλάξει δραματικά σε σχέση με όλη την προηγούμενη φάση της ανθρωπότητας είναι οι ρυθμοί. Οι εξελίξεις τρέχουν με εξωφρενική πλέον ταχύτητα και αυτό έχει καλλιεργήσει μια κουλτούρα που απαιτεί άμεση ικανοποίηση και γρήγορα αποτελέσματα, επηρεάζοντας την δημιουργική διαδικασία των καλλιτεχνών.
Ο χρόνος για ενδοσκόπηση και πειραματισμό είναι πραγματικά περιορισμένος.
Η υπερπληροφόρηση και ο κορεσμός της εικόνας, σε συνδυασμό με το ότι καλούμαστε πλέον, εκτός από δημιουργοί να είμαστε και managers, promoters, marketers του εαυτού μας, έχει επιφέρει ένα είδος πνευματικής κόπωσης (έως και εξάντλησης).
Επιπλέον, στην αναζήτηση της μοναδικότητας, ο “θόρυβος” του ψηφιακού κόσμου αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση και βέβαια αναδύονται συχνά θέματα πνευματικών δικαιωμάτων, αυθεντικότητας, μίμησης κτλ.
Έχεις μια Μεσογειακή ποπ αισθητική σε αρκετά έργα σου. Κρίνεις την παράδοση μας ως υπαρκτή δυναμική στα concepts σου;
Ωραίος όρος το “μεσογειακή ποπ”! Μα φυσικά, η ταυτότητά και το βίωμα μου είναι δομικής σημασίας για την καλλιτεχνική μου παραγωγή. Είχα την τύχη να γεννηθώ σε μία από τις πιο πλούσιες πολιτισμικά και ιστορικά χώρες του πλανήτη. Η μυθολογία, ο μορφικός πλούτος της ελληνικής αρχαιότητας αλλά και η λαϊκή τέχνη και οι μακραίωνες παραδόσεις του τόπου μας βρίσκονται συνεχώς στην κορυφή των αναζητήσεών μου και είναι στοιχεία ανιχνεύσιμα στη δουλειά μου.
Υπάρχουν σημερινοί δημιουργοί παγκοσμίως ή ομάδες που παρακολουθείς με σταθερό ενδιαφέρον και αν ναι γιατί;
Μου αρέσει να παρακολουθώ πολλά είδη τέχνης και δημιουργίας, ασχέτως αν είναι του γούστου μου ή όχι, μου δίνει μια σφαιρική αίσθηση του που βρισκόμαστε. Είμαι μεγάλη φαν της Αμερικάνικης εικαστικής σκηνής, βρίσκω πολλές αισθητικές συγγένειες.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου και τα projects σου για το άμεσο μέλλον;
Στις 12 Σεπτεμβρίου παρουσιάζω τη νέα μου δουλειά στην AG18 Gallery της Βιέννης. Πολλά σχέδια για το 2023-24, αλλά δεν είναι ακόμα ανακοινώσιμα.
